Edam Meryem Doğruluktan Vazgeçmiyor

Sabah sınıfa doğru yürürken öğretmenimle karşılaştım.

Ellerinde dosyalar ve çantalar vardı.

Taşımakta zorlanıyordu.

"Öğretmenler odasına kadar yardım eder misin Meryem?"

dedi. 

"Tabii ki" dedim ve dosyaları aldım. 

Öğretmenimin eşyalarını taşıyor olmak keyiflendirdi beni nedense. 

Seke seke yürümeye başladım. 

Sonra biraz sağdan, biraz soldan, biraz da geri geri derken...

Kız öğrencinin birine tosladım.

Her şey yere düştü. 

Kız, özür dileyerek etrafa saçılan kağıtları toplamaya başladı. 

Halbuki özür dilemesi gereken kişi, bendim. 

"Kusura bakma, önüme bakmıyordum" dedim.

"Önemli değil." dedi ve gitti.